Maandag 11 september bestond mijn blog twee jaar. Niet te geloven dat ik 2 jaar geleden ben begonnen en ook dat ik het nog steeds super leuk vind om te doen. Kleine realitycheck is dat ik dus 2 jaar geleden ben begonnen met bloggen omdat ik toen al niet zo lekker in mijn vel zat en iets leuks zocht om mij als afleiding mee bezig te houden. Zo zie je maar dat een burnout echt niet zomaar uit de lucht komt vallen. Er zit vaak een hele lange aanloop aan vast. Maar goed, om te vieren dat ik al 2 jaar aan het bloggen was hield ik een winactie en ik gaf een Maschaplanner weg. Hier werd super leuk op gereageerd en Christa heeft de planner inmiddels al lekker in gebruik.
Wat ik vooral veel heb gedaan de laatste tijd is thuis chillen en proberen te ontspannen. Iets wat ik erg moeilijk vind omdat ik constant het gevoel heb dat ik wat moet doen. Ik voel mij opgejaagd en zit steeds weer vol met spanning. Gelukkig heb ik deze kleine rakker die mij goed in de gaten houd.
Ook ga ik bijna elke week langs de psycholoog en ben ik er inmiddels aan gewend. Ik vind het nu zelfs fijn om met haar te praten. Het is toch goed om met een buitenstaander bepaalde dingen te bespreken en om advies te vragen. Hier zit ik in de wachtkamer. Wat vinden jullie van mijn nieuwe Laauw tas?
Zo heel af en toe dat de zon schijnt probeer ik toch weer even de tuin in te duiken. Ik ben echt nog niet klaar voor regen en grauw weer dus alle vitamine D die ik kan pakken, grijp ik ook echt. Geen charmante foto dit en zo bleek als een lijk. Mijn grauwe huidskleur verraad mijn gemoedstoestand.
Nadat ik op Beautylab een recept zag van maiskoekjes ben ik er ook mee aan de slag gegaan. Ik vind het namelijk zo lekker maar had het zelf nog niet eerder gemaakt en dat terwijl het zo simpel is. Zo smullen dit.
Maandag 18 september had ik op werk een personeelsfeestje en omdat ik in de “feestcommissie” zit wist ik dat het een zware dag voor mij zou worden. We begonnen met het halen van de laatste boodschappen bij de groothandel.
Nadat we in de ochtend klaar waren met alle voorbereidingen zijn we als eerst met de collega’s gaan varen. Normaal ben ik niet bang voor dit soort bootjes maar het idee dat we 2,5 uur gingen varen zonder fatsoenlijk toilet zorgde uiteraard weer voor paniek. Na een tijdje en (jawel) wat kalmeringsmiddelen ging het gelukkig wel weer en was het uiteindelijk wel een leuke boottocht.
Na het varen gingen we samen pizza’s bakken en ik was uiteindelijk pas tegen 11 uur in de avond thuis. Ik was kapot! Mijn benen tintelde helemaal en ik heb er zelfs uren van wakker gelegen. Spijt dat ik de hele dag ben gebleven want ik was er uiteindelijk nog een paar dagen ziek van. Het was te veel voor mij en ik ben gewoon weer over mijn grenzen heengegaan. Ik moest woensdag en donderdag werken en na werk ben ik direct weer mijn bed in gegaan om vervolgens een paar uur te slapen. Totaal uitgeput.
Vrijdag was mijn vriend jarig. Hij viert het niet maar we zijn wel even met z’n tweetjes gaan lunchen in de stad en een beetje gaan shoppen. Dit doen we veel te weinig met z’n tweetjes en het doet mij goed.
En ja hoor daar zit ze weer… lekker in de tuin. Ik heb een goeie dag! Wat een prachtig weertje vandaag.
Zondag 24 september was het dan zover. Mijn grote kanjer ging afzwemmen voor zijn B diploma. Zo fijn dat hij nu klaar is en wij niet meer ieder weekend naar zwemles moeten. Het heeft wat bloed, zweet en tranen gekost maar het is nu klaar. Trots op mijn ventje! ♡♡♡
Vorige week ben ik met mijn ouders weer langs een tuincentrum geweest en hebben we wat winterplanten gekocht om de tuin weer op te fleuren. Ik vind het altijd zo fijn als de tuin weer netjes is en alle oude planten en bloemen weer opgeruimd zijn. Gelukkig helpen mijn lieve ouders mij hier altijd bij.
Ook deed ik vorige week weer een poging tot bloggen. Ik heb het ruim 2 weken maar even gelaten voor wat het is en daar baal ik onwijs van. Ik ben zo moe van werk en mijzelf dat ik zelfs geen zin en fut meer heb in dingen die mij normaal altijd blij maken. Dit is niet hoe het hoort en ik moet hier zelf ook verandering in brengen. ik weet alleen nog niet zo goed hoe.
Kijk eens wie mij dan stalkt terwijl ik achter de computer zit… Ik moet altijd zo lachen om dit gekke beestje. Ik word altijd in de gaten gehouden door die driepoot ?
Ook at ik eindelijk weer eens lekker sushi. Geloof het of niet maar dit is een onderdeel van mijn therapie. Ik durf namelijk niet zo goed meer iets te eten in restaurants of van de afhaal omdat ik bang ben dat ik er ziek van word of een paniekaanval krijg. Van mijn psycholoog moet ik dus juist eten afhalen om toch mijzelf uit te dagen. Wat voor de een heel simpel en vanzelfsprekend is, is het voor mij nu even niet.
Wat ik ook regelmatig deed de afgelopen tijd was wandelen in het bos/park. Even weg in de natuur doet mij wel goed. Vorige week zondag waren we gezellig naar Lage Vuursche en eindigde we uiteraard in een eettentje voor bitterballen.
Wisten jullie dat Lidl nu ook boeketten verkoopt met veldbloemen? Dit mooie boeket voor maar 8 euro! Ik ben fan want ze zijn ook nog eens van super kwaliteit. Ik heb ze nu een week staan en ze zijn nog net zo mooi als toen ik ze kocht.
De afgelopen week heb ik niet veel gedaan omdat ik er gewoon echt geen zin in had. Ik bakte wel wat lekkers en ben wel weer een beetje gaan bloggen en foto’s gaan maken. Ik heb onwijs veel zin om weer lekker actief te zijn op mijn blog maar op de een of andere manier lukt het gewoon niet altijd. Het is wat het is…..
Gisteren kreeg ik bezoek van een vriendin en hebben we lekker gechilled en maakte we een heerlijke goed gevulde bamiesoep.
Vandaag probeer ik na dit artikel nog een artikel te schrijven en dat houdt het wel weer op voor vandaag. Straks lekker met de beentjes omhoog en Netflix aan en mij een beetje geestelijk voorbereiden op werk morgen. Ik sluit deze weekoverzicht met een ( erg toepasselijke) positieve quote uit mijn Passionplanner ♡
Ik wil jullie weer bedanken voor het lezen en voor alle lieve reacties die ik steeds krijg van jullie. Dat doet mij echt goed! Ik ga proberen om vanaf nu weer elke week een overzicht te plaatsen. Ook wil ik mij meer focussen op het positieve ook al is dit soms moeilijk. Its time to be happy again….
Dat opgejaagde herken ik… heel erg.
Ik voel me af en toe echt gewoon… een nerveus, stresserig kipje.
Maargoed voor nu even niets aan te doen.
Rustig aan blijven doen meis! En ben nog steeds blij met de planner!