Holy fuck wat gebeurd er nu? Ik ben alleen thuis. Mijn vriend heeft nachtdienst en mijn kleine liefde ligt vredig te slapen in de kamer naast mij.
Gisteravond was het weer zover. Ik kreeg een paniekaanval in bed. Op de een of andere manier is bedtijd voor mij vaak The place to be voor een paniekaanval. Paniek terwijl ik gewoon veilig in mijn eigen huis ben en ontspannen in bed lig.
“Kom op Mo! Get your shit together.”
“Het is maar mijn lijf die een spelletje met mij speelt. Gewoon even een dolletje zo voor het slapen gaan, anders is de nacht ook maar zo saai.”
MOTHERF***ER!
Normaal als ik hartkloppingen krijg in bed kan ik het makkelijk weg puffen maar nu was het anders. Ik voelde echt dat mijn keel werd dichtgeknepen. Wtf is dit?? Paniekaanval 2.0? Mijn hart gaat tekeer en de tranen lopen over mijn wangen, dat terwijl ik voor mij gevoel niet eens echt aan het huilen ben. Ik kon gewoon niet blijven liggen en ben uit bed gesprongen om wat rondjes te lopen tussen de slaapkamers. Daarna nog maar even een paar keer de trap op en af en een paar minuten later was de druk op mijn keel weer weg.
“He huffed and he puffed.” Ken je dat sprookje van de 3 biggetjes? Het is een combinatie van dat en soort van weeën wegpuffen. Zo voel ik mij op zo’n moment. Ik puf mij een ongeluk om weer een beetje een normale ademhaling te krijgen. Ik had dan ook 2 van die denkbeeldige poppetjes op mijn schouders zitten. Poppetje links zegt: Er is iets mis met je longen, je stikt! Of het is je hart want die gaat me een partij tekeer, misschien ga je wel dood! “Nee, zal toch niet? Ik kan nu niet dood, ik ben alleen thuis met Shay. Moet ik mijn vriend even bellen om hem te waarschuwen?” Poppetje rechts zegt: Rustig blijven! Het is maar een paniekaanval. Niks aan de hand en het is zo weer weg. “Jongens kunnen we het niet gewoon even eens zijn met elkaar??”
Toen ik een klein uur later weer in bed ging liggen kwam Lucky uit het niets mijn bed op gesprongen en ging op mijn buik liggen. Zou hij het weten dat het niet goed gaat met zijn vrouwtje? Hij ligt wel eens bij mij op bed maar nooit op schoot. Ik merk dat zijn gespin een soort van afleiding geeft. Hij spint zo hard dat ik er uiteindelijk zware ogen van krijg.
Amper 4 uurtjes geslapen en toen was het ineens weer maandagochtend 8:30 op kantoor.
“Goedemorgen”, klinkt het bij het koffiezetapparaat.
“Alles goed?”
“Ja hoor prima”
Maar nee, eigenlijk niet…..
10 Comments
-
-
Pffff… wat moet een hels gevoel zijn. (Gelukkig) kan ik er mij niets bij voorstellen! Vreselijk… Hang in there hé! x
-
-
-
Aandachtig je blog gelezen en Ik heb ze helaas ook, “lijkt” totaal nergens in verbinding mee te zijn behalve dat ze in rust toeslaan.
Die van mij zijn vaak een voorbode dat er weer een niersteen aan komt of dat ik te druk ben (bewust of onbewust malen), ik houd ze onder controle door middel van meditatie.
Lukt dit niet niet schromen om een huisarts te bezoeken want automatisch gaat het niet weg, een psycholoog kan je ook vaak veel inzicht geven in hoe die paniekaanvallen ontwikkelen.-
-
Bedankt Johan. Ik ben inderdaad momenteel al onder behandeling omdat ik gedeeltelijk thuis zit met burn-out klachten.
-
-
-
-
-
Pff lijkt me echt super eng. Hopelijk zit je snel weer beter in je vel. Heel veel sterkte er mee.
-
-
Dank je wel ?
Woow, dat klinkt echt heel eng. Ik zou helemaal na mijn melk zijn na zo’n aanval.. zelf heb ik geen last van slaapproblemen, maar mijn vriend heeft heel erge slaapstoornissen waardoor gij begint te schreeuwen en zelfs met dingen te gooien. En dat vind ik al zo eng…
-
-
-
-
-
Zo eng!
Ik heb nu twee keer een paniekaanval gehad, maar ik krijg hem zelf gewoon niet onder controle …
ik weet niet wat ik in jou situatie had gedaan…
-
Zo’n aanval komt gewoon ineens? Zonder aanleiding kun je een paniekaanval krijgen ?
Doodeng lijkt mij dat en kan mij er niks bij voorstellen eigenlijk.. ?
Dit wordt zwaar onderschat..
Sterkte ermee wijffie ?
Ja ik heb momenteel burn-out klachten en daardoor sneller een paniekaanval helaas. Dank je wel ?