Je laatste dans | Het verdriet van Florida

door
Een drankje halen of eerst nog wat dansen? Hoe kon je ooit weten dat deze plek waar jij je veilig voelt zo gevaarlijk kon zijn? Een nachtclub waar jij jezelf kan zijn zonder rare blikken. Een paar uur feesten en genieten met je vrienden totdat je weer de echte wereld in moet waar je constant word veroordeeld om wie je bent.

Tranen stromen over mijn wangen. Een laatste app van een zoon naar zijn moeder.

“Mommy I love u”

“Trapp in bathroom”

“He’s coming”

“I’m gonna die”

Je grootste nachtmerrie als ouder is om je kind te verliezen. Door een ongeluk, door een verschrikkelijke ziekte. Het is gewoon niet te accepteren. Jij hoort als ouder eerst te gaan! En nu door de hand van een doorgedraaide man. Een racist, een homofoob, een mens die alles haat wat anders is als hij. Of is dat niet zo? Wie weet viel hij zelf wel op mannen en was dat een strijd met zijn geloof. Een mens….Een mens die ook ooit is geboren. Iemand die ooit schattig was als baby maar dan opgroeit en veranderd in een massamoordenaar. Ik kan het niet begrijpen.

Zoveel emoties komen hierbij kijken. Ik ben boos, verdrietig, moedeloos, ontsteld. Ik denk aan die tientallen jonge mensen die ineens uit het leven zijn gerukt. En waarom? Ik krijg het beeld niet uit mijn hoofd. Een meisje die nietsvermoedend een laatste snapchat op internet plaatst en dan schoten hoort. Een paar tellen later leeft ze niet meer. Een leven is zo kostbaar en sommige dingen heb je niet in de hand maar dit is gewoon onacceptabel. Wie is hij om een leven van een ander af te nemen?

Geweld is er altijd al geweest en zal ook altijd blijven. Dit hou je niet tegen maar laten we in vredesnaam met z’n allen gewoon ons best doen. Laten we anno 2016 leren om een ander te accepteren. Leven en laat leven. Liefde overwint alles, daar geloof ik heilig in.

Dit is misschien een raar artikel maar ik moest het even kwijt. Ik wil stilstaan bij deze tragedie want ik voel zoveel verdriet. Verdriet om mensen die ik niet ken maar die net zo zijn als jij en ik. Zoveel families die in rouw zijn. Zoveel mensen die iemand moeten missen en verder moeten gaan zonder hun geliefde. Ik kan mij gewoon niet voorstellen hoe pijnlijk dit moet zijn. Als ik al zoveel verdriet voel, hoe moet het dan zijn voor die moeder die een laatste app krijgt…

Rust in vrede lieve mensen, waar jullie ook zijn. Ik hoop dat jullie daar verder kunnen dansen en dat iedereen zichzelf mag zijn.

Liefs,

Monica

7 Comments

    1. Cediën

      Mooi gesproken schat !!

    1. Marushi

      Ik vind het ook echt verschrikkelijk! ? Ik snap niet wat er in zulke mensen omgaat. -x-

    1. Ismay

      Heel erg mooi geschreven<3

    1. Jessica

      Heel mooi gesproken. ?

      Het is vreselijk dat het is gebeurd ik schrik nog best wel iedere keer dat ik er iets over lees, want iedereen moet gewoon geaccepteerd worden.

    1. Silkeblogs

      Mooi gezegd, ik krijg er nog steeds tranen in m’n ogen van =(

    1. Linda

      Mooi verwoord! Er lopen een stel gekken rond op deze aardbol. Niet gek dat we steeds vaker op onze hoede zijn en extra achterom kijken ( ik althans)

      Zou niet moeten zijn, zou niet moeten gebeuren!

    1. MetMirjam

      Heel mooi verwoord, het is echt verschrikkelijk..

Geef een reactie