2020 was voor mij helaas wel een soort persoonlijk dieptepunt en niet iets wat ik overnieuw zou willen doen. Ik heb daarom besloten niet meer aan goede voornemens te doen maar ik kan wel oprecht zeggen dat ik er echt naar uitkijk om dit jaar achter mij te laten en te beginnen met een frisse start. Linda bedacht de trots op mij tag en in heb hem ingevuld. Ondanks dat het een zwaar jaar voor mij was (en soms nog steeds is) zijn er toch een paar dingen waar ik trots op ben.
Spelregels van de Trots Op Mij Tag:
- Je bent natuurlijk hartstikke trots op je kinderen of de mensen om je heen, maar bewaar dat voor een ander verhaal. Deze tag gaat alleen over jou!
- Kijk alleen naar 2017. Waar ben je enorm trots op wat je het afgelopen jaar gedaan hebt? Onthoudt: het hoeft niet groots te zijn. Ook op kleine dingen kun je enorm trots zijn.
- Probeer er echt vijf op te noemen. Je hebt een heel jaar om uit te spitten. En als je ze opgeschreven hebt, voel je je instant beter. Beloofd!
- Tag jij ook een paar mede bloggers? Ga ik geen aantal aan verbinden, mag je helemaal zelf weten.
- Ik vindt het onwijs leuk als je terug linkt naar dit artikel, zodat iedereen ook de spelregels kan nalezen ?
Wanneer was ik trots op mij?
1. Ziek zijn accepteren
Afgelopen februari ben ik thuis komen te zitten. Ik was zo verdrietig en kon alleen maar huilen, ik was somber en had overal pijn. Alles was mij teveel en ik was zo teleurgesteld in mijzelf. Ik kreeg toen de diagnose Burn-out. Ik ben meteen aan de slag gegaan om weer mijzelf te worden maar helaas had ik dat zwaar onderschat. Ik dacht dat een paar weken rust en therapie mij weer snel op de been zouden krijgen. Nu bijna een jaar later ben ik er achter dat niet alleen de bedrijfsarts maar vooral ook ik te veel van mijzelf eiste. De enige die voor je opkomt ben je zelf en ik deed dat niet. Inmiddels heb ik er al heel wat maanden aan therapie opzitten en heb ik geaccepteerd dat ik een depressie heb. Ik schaam mij hier niet meer voor en ben ervan overtuigt dat ik weer beter ga worden. Het kost alleen wat tijd.
2. Blijven doorgaan
Waar ik dus ook erg trots op ben is dat ik gewoon ben doorgegaan terwijl ik vaak genoeg liever gewoon afgezonderd en huilend in bed wilde blijven liggen. Die dagen heb ik ook wel gehad maar omdat ik wel gewoon moest werken en ook een kind heb, moest ik mijzelf toch dwingen om mijn bed uit te komen. Gelukkig maar want ik vind het makkelijker om op te geven dan vol te houden maar ik heb het toch gedaan. Ik ben dus trots op mijzelf dat ik blijf doorgaan.
3. Toekomstplannen
Als je een depressie hebt is het soms moeilijk om in de toekomst te durven kijken laat staan hier positief over te zijn. Toch ben ik vastberaden om beter te worden en daarom heb ik ook doelen voor mijzelf gesteld en heb ik ook toekomstplannen gemaakt. Een van mijn toekomstplannen is dat ik volgend jaar naar mijn familie in Thailand wil gaan. Ook al ben ik als de dood om zo ver van huis te zijn, ik ga het gewoon doen. Een ander toekomstplan die ik heb is dat ik wil groeien met mijn blog en dat ik hiervoor ook flink voor aan de slag zal moeten gaan. Ik moet bepaalde knopen gaan doorhakken maar ik zie het positief in. Juist omdat ik nu door een lastige tijd heen ga heb ik zin in de toekomst.
4. Moederschap
Aangezien ik in deze tag niet mag zeggen dat ik apetrots ben op mijn zoon zeg ik maar dat ik trots ben op het moederschap. Ik ben trots op mijzelf als moeder. Ondanks al mijn moeilijke momenten heb ik er op de een of andere manier toch voor gezorgd dat ik het liefste, leukste, grappigste en gevoeligste kind heb die ik mij maar kan wensen. Ik doe dit natuurlijk niet helemaal alleen, ik heb ook een man en mijn ouders helpen veel mee maar in the end ben ik toch het meeste van de tijd alleen met mijn zoon. Dat heb ik toch maar goed gedaan denk ik dan ?
5. Mijzelf uitdagen
Opgeven is zo makkelijk maar ik weiger dat. Als ik altijd maar zou toegeven aan mijn gevoel dan zou ik in de toekomst niks meer durven en nooit meer de deur uit gaan. Of misschien nog wel erger… Ik wil dat niet en daarom weet ik dat het belangrijk is om niet altijd toe te geven aan je angst. Hierdoor vind ik het belangrijk om mijzelf te blijven uitdagen en dit doe ik ook regelmatig, al is het vaak met tegenzin en met de hulp van wat medicatie. Zo ben ik bijvoorbeeld op vakantie gegaan in juni wat voor mij best moeilijk was en ook ga ik regelmatig uit eten. Nu zal dat voor de meeste mensen juist gezellig zijn, voor mij is dit pure exposure. Ook ben ik een tijd geleden in mijn eentje naar Utrecht gereden en dat was voor mij ook een hele overwinning. Helaas is het er daarna niet meer van gekomen maar ik ben al wel weer plannen aan het maken om mijzelf uit te dagen. One step at a time, het komt goed.
Tot zover de Trots op mij Tag. Na mijn emotionele uitbarsting van gisteren (ik had weer een zware offday) was het misschien wel even fijn om hierbij stil te staan. Bij deze wil ik ook mijn blogvriendinnen vragen deze tag ook in te vullen. Misschien wel een mooi artikel om 2017 mee af te sluiten dacht ik zo?
Mooie punten Monica! Sommigen zijn zelfs wel een beetje herkenbaar. Als ik het zo lees ben je heel erg aan het ‘omdenken’ en ik denk dat het daar mee moet beginnen om weer een positieve vibe te krijgen.
Als ik je op welke manier dan ook kan helpen komend jaar… let me know!